“Wil je een stroopwafel? Dat schaaltje waar ze op liggen is trouwens 15 miljoen jaar oud. Van versteend hout. Voor onze begrippen is dat heel jong, want die stammetjes daar – je kunt er op zitten als je wilt- zijn 225 miljoen jaar oud. Daar hebben de dino’s nog tussen gelopen. Het hout is van apenbomen die je nu wel in achtertuinen ziet staan. Die waren er miljoenen jaren geleden dus ook al,” vertelt Roy Masin, edelsteenkundige en eigenaar van de Stone gallery in Baarn.

Het wel en wee van zijn werk aan de Franse spoorlijn Paris-Orléans lijkt ver weg als
Armand Guillaumin (1841-1927) door de Parijse buitenwijken dwaalt, op zoek naar
mooie plekken om te schilderen. Zoals deze promenade vermoedelijk is ontstaan. Een
karakteristiek voorbeeld van de impressionistische schilderkunst.

‘Het is een mooi en frisch gebouw, niet weelderig, maar doelmatig ingericht,’ zo schrijft dagblad De Tijd in 1913 over de opening van het nieuwe gebouw van N.V. de Zwaan aan de Keizersgracht 474. Het perceel werd destijds ingrijpend verbouwd en veranderd van een 17de-eeuws koopmanshuis tot veilinggebouw. Alleen het houten trappenhuis bleef staan. In dit pand leerde veilingmeester
Babette van den Brink het vak in de praktijk.

Religieuze voorstellingen met een dubbele laag.De 16e eeuw was een tijd van godsdienstoorlogen, onderdrukking door de Spanjaarden en opstand in de Nederlanden. Dat is terug te zien in het werk van Pieter Bruegel de Oude. Veel schilderijen tonen een bedekte kritiek op het Spaanse religieuze terreurbewind. Zijn zoon Pieter, tijdgenoten en navolgers zetten deze werkwijze voort.

De lichaamstaal van een heilige Maria Magdalena wordt doorgaans afgebeeld als een zedig figuur met een witte sluier en een kleed rondom haar schouders. Heel anders is dat op het middeleeuws schilderij Maria als Wildevrouw. Wendelien van Welie-Vink, gastconservator van de tentoonstelling Body Language vertelt hoe we dit werk kunnen interpreteren. De tentoonstelling ‘Body Language’ is te zien in Museum Catharijneconvent in Utrecht.

Hij werd geboren in Nederland, maar zijn belangrijkste werken schilderde hij in Leuven. Dieric Bouts trouwde in deze Vlaamse stad en bleef er tot aan zijn dood. Het Laatste Avondmaal en De Marteling van de Heilige Erasmus zijn er nog steeds in hun historische setting te zien. Wie was deze kunstenaar en wat maakte hem zo succesvol?

Er waren in Europa verschillende kunstacademies die collecties verzamelden om studenten meesterwerken te laten bestuderen. Eind 19de, begin 20ste eeuw werden veel van deze collecties ondergebracht in musea. De collectie van de Weense kunstacademie behoort echter nog steeds toe aan de universiteit en bevindt zich nog altijd binnen de muren van het monumentale academiegebouw aan de Schillerplatz. Een deel ervan was te zien in het Noordbrabants Museum in Den Bosch.

Eerder in Vind schreef Dirk Tang over mensen van kleur in westerse kunst en merkte concluderend op dat hedendaagse kunstenaars dit thema op geheel eigen wijze verbeelden. Svetlana Tartakovska is een van hen; zij werd gegrepen door ‘haar’ Tara.

De beroemde laatmiddeleeuwse kunstschilders Jeroen Bosch en Pieter Brueghel kent iedereen, maar bij de Brusselse beeldhouwersfamilie Borman, veelgeprezen in diezelfde periode, zal menigeen tegenwoordig de wenkbrauwen optrekken. Toch behoren de Bormans tot de beste beeldhouwers van hun tijd en betekenden zij voor de beeldhouwkunst hetzelfde als Bosch en Brueghel voor de schilderkunst. Over vier generaties ‘beeldesnyders

Raamhangers, schalen, staande kunstwerken, wandreliëfs, gebrandschilderd glas in lood en gesmolten glas, geblazen glassculpturen, schilderijen. De galerie van Annemiek Punt toont de veelzijdigheid van deze kunstenares. Sinds 1979 is ze toonaangevend op het gebied van glaskunst. Een portret.