Arne en Robbe Wijnands namen met Arnes vriendin Lieke Witlox Wikkelgoed Uitvaarttextiel over, het lijkwadenbedrijf van hun onverwacht overleden moeder. ‘Die voortzetting geeft energie en voelt als rouwverwerking.’

Deborah Campert (76), vrouw van Remco, verzamelt al jaren. Schalen, miniatuurschoentjes, beeldjes van varkens, gietijzeren honden, glaswerk, vazen. Tijdens het opruimen komen de herinneringen boven. Ze toont nu haar dierbaarste verzamelingen in het boek Dierbaar.

American football, ook in Amsterdam kan het. Veel jonge talenten van de Amsterdam Crusaders spelen in het Fan Dutch Lions U15-team en hebben één grote droom: spelen in Amerika. Ze hebben daar alles voor over. ‘Je kunt een been of een arm breken als je een hit maakt, maar dat weet je.’

Het dierentransport van en naar Schiphol wordt verzorgd door VCK Live Animal Logistics. Zij zenden dagelijks zo’n vijf à zes dieren naar het buitenland. Honden en katten, maar ook tropische vogels, vissen, zeehonden, reptielen, tijgers, neushoorns, giraffen en krokodillen. ‘We zijn een soort reisbureau voor dieren.’

Bart van Nes (49), chef-kok van VU medisch centrum (VUmc), maakt van elke ziekenhuismaaltijd een feestmaal. Met perfect gegaard stoofvlees, verse Noordzeevis, dagelijks gebakken glutenvrij brood en zelfgemaakte piccalilly, mosterd en sambal.

‘U heeft nog een paar maanden. Hooguit.’ Het is de prognose waar we allemaal bang voor zijn. De dood is aangekondigd, het afscheid nabij. Maar wat nu als je langer leeft dan de artsen voorspelden?

Toen Johan de Vries in 2006 zijn eerste housefestival bezocht, was hij niet meer te stoppen. Ooit een prima ballroomdanser, nu een meester in techno. Voor zijn 83ste verjaardag kreeg hij van zijn zoon een kaartje voor Dance Valley. ‘Ik sla geen festival over.’

Steeds meer mensen stappen op de racefiets, maar zich aansluiten bij een traditionele wielerclub doen ze vaak liever niet. Net als de leden van FC Trappist, van oudsher een caféclub. Al veertig jaar lekker fietsen en lak hebben aan de officiële regels.

Amper elf jaar en al een maand op zomerkamp naar Brazilië, Japan of Canada. Of aan je Engels werken in Schotland, Malta of de Verenigde Staten. Voor steeds meer ouders en kinderen is het de normaalste zaak van de wereld. ‘Zo geef je je kind een brede blik op de wereld.’