Weggestopt in het uiterste puntje van noordoost-Groningen bevindt zich de Kiekkaaste. Deze buitendijkse vogelkijkhut ligt nagenoeg in zee. Aan vogelsoorten geen gebrek. Van baardmannetje en blauwborst tot bruine kiekendief en ruigpootbuizerd. Vogelaars en natuurliefhebbers halen er hun hart op.

Op Natuurbegraafplaats Mepperdennen in Drenthe kiezen mensen hun laatste rustplek midden in het bos. Geen grafsteen, geen poespas. Binnen enkele maanden gaat het graf volledig op in de natuur. Eeuwige rust gaat er samen met nieuw natuurleven.

Korfvlechter en imker Rob Triest beoefent zijn ambacht met eeuwenoude technieken en materialen. De reden? Die is meer dan ooit van deze tijd. Rob strijdt met hart en ziel voor de bijen die de afgelopen jaren drastisch in aantal verminderen. Door zijn kennis van bijen en korfvlechten over te dragen en te verspreiden, hoopt Rob de bijenstand te verbeteren.

Dichter-schilder Hendrik de Vries (1896-1987) droomde graag en vaak. Dromen spelen dan ook een belangrijke rol in zijn poëzie. Als thema en als inspiratiebron. De Vries, die ook deel uitmaakte van kunstenaarscollectief De Ploeg, wordt op verschillende plekken in Groningen en Haren geëerd. Noorderland volgde zijn spoor, van geboorte tot dood.

De dijk doorsteken, zodat Holwerd weer aan zee komt te liggen. Al jaren lijkt het dé oplossing voor de leegstand, de verpaupering, de werkloosheid en krimp in het dorp. Een droom die alles goed zou maken. Theo Broersma, Marco Verbeek, Hessel Hiddema en Jan Zijlstra, ook wel “De Mannen van Holwerd”, lieten het niet bij dromen, maar namen het voortouw. Holwerd aan Zee is geen utopie meer, maar een concreet project. Ruim de helft van de benodigde 63 miljoen is inmiddels binnen. ‘We hebben er vertrouwen in dat het gaat lukken.’

Neem een oude dierentuin, een leeg landhuis en een leeuw van een vrouw. En je krijgt: een charmant Engels theehuis, bloemetjesbehang, etagères vol lekkernijen en 12 talentvolle Drentse meiden. Lammie de Vries bokste het voor elkaar. Twee jaar geleden begon ze het romantische Engelse theehuis Twessers. Daarmee bezorgde ze Emmen niet alleen een knus lichtpunt in het oude dierenpark, maar bood ze leerlingen van Pro School Emmen ook een nieuw perspectief.

Champagne alleen voor de Fransen? In Drenthe denken ze daar anders over. Peter en Winie Pels van Wijngoed Havelte, al bijna 15 jaar bevlogen wijnboeren, gaven Drenthe vorig jaar een éigen champagne: de Havelter Bruut. Gemaakt op Drentse bodem. ‘Dit stond al langer op onze bucketlist.

Ze staan op het erf, in het veld of de berm: onbemande stalletjes. Friesland heeft ze in overvloed. Wie de juiste adresjes weet, heeft geen supermarkt meer nodig. Groenten en fruit van het land, scharreleieren, zelfgemaakte jam of honing, bloemen en planten en zelfs spannende boeken, cowboylaarzen of een leuke jurk. Geldkistje of trommeltje ernaast en een rotsvast vertrouwen in de medemens. Het gaat bijna altijd goed.

De meeste mensen kennen de douane van de poortjes op Schiphol, maar ook op de Waddenzee is de douane actief. Ze controleren op goederen en belastingen en op het naleven van wetten en regels. Met razendsnelle FRISC-vaartuigen gaan zij op patrouille.

Tik ‘Zoutkamp’ in op Google en je ziet… foto’s van de gekleurde huisjes.
Geen fotograaf laat ze met rust. Ooit waren het niet meer dan een
paar verveloze boetschuren. Zo dood als een pier was Zoutkamp na
de afsluiting van de Lauwerszee in 1969. Een verdrietig vissersdorp in
ruste. Nu, een halve eeuw later, bloeit het stadje als nooit tevoren. De
vissersvloot telt weer net zoveel schepen als voorheen.
De garnalenafslag is terug in het dorp. Visjes hangen te drogen,
schepen leggen aan, terrassen stromen vol, toeristen flaneren
langs de kade. Schilderachtig Zoutkamp leeft!