Annette Born (52) werkte als gastvrouw bij een rouwcentrum en crematorium.
In haar boek ‘Waarheen, waarvoor’ schrijft ze over haar ervaringen en die van
collega’s. Zo probeert ze de dood te doorgronden en geeft ze de mensen die ermee
werken een gezicht. “Het heeft mijn angst voor de dood verminderd.”
De leesvaardigheid van Nederlandse leerlingen holt achteruit. Een op de drie kinderen begrijpt niet wat er in een tekst staat. Dankzij de lesmethode van De Schoolschrijver kregen leerlingen van basisschool De Vier Windstreken in Noord plezier in lezen.https://www.parool.nl/a-b1267da3
Alleen is maar alleen.
Overal in Nederland worden initiatievenontplooidom mensen bij elkaar te brengen. Voor een praatje, om er even uit te zijn. In Zeist treffen ouderen elkaar bij de Gouden Koffie. En bij de Open Inloop van Welzijn Castricum gebeurt dat op maandag en vrijdag.
Zijn opa knipte in Parijs Mata Hari, zelf groeide Robert van der Horst (57) uit tot een van de beste kappers van Nederland. Tot een ruwe noodstop door een hersentumor. ‘Passie was de benzine om door te gaan.’https://www.parool.nl/a-b568b9cf
Wachtende patiënten aan de toog, koffie met suiker, taart en curiosa. Bij tandarts Wouter Vriesman (62), gespecialiseerd in kinderen en angstige patiënten kan het allemaal. ‘De assistentes reden op rolschaatsen, ze vielen alleen vaak.’ https://www.parool.nl/ps/lachen-gieren-vullen-tandarts-wouter-vriesman-wil-het-een-beetje-leuk-maken-voor-zijn-patienten~b3de401c/
‘9 november, net na drie uur ’s middags. Het is een sombere herfstdag. Het begint al te schemeren en de zwarte Ford Lincoln Zephyr komt aanrijden. In de auto vier mannen. De chauffeur, twee Britten en de Nederlandse luitenant Dirk Klop. Op het terras van café Backus staat een man de auto op te wachten. Als ze aankomen, maakt hij een kleine handbeweging. En toen ging het heel snel. Je staat op straat en ineens zie je de wereld voor je ogen veranderen. Zo snel dat je niet weet waar je moet kijken, wat je moet doen, wat er gebeurt.’
De prettige vertelstem van Andere Tijden-journalist Paul Ruigrok sleept je met deze tekst mee in een verhaal dat veel weg heeft van een spionagethriller. Op de achtergrond het geratel van pistoolmitrailleurs. Een nazaat van een ooggetuige vertelt. Al luisterend is het alsof je erbij bent, ook al sta je net een stuk fruit af te wegen bij de supermarkt of ren je een rondje door de polder.
Drenthe is meer dan hunebedden, turf, tractoren en ‘ik bid nie veur brune bonen.’ De provincie herbergt veel culinaire en culturele verrassingen. Een tour langs het beste van Drenthe.
Willem de Rover (78) is al meer dan veertig jaar hulpstrandvonder van de gemeente
Bergen. Hij verzamelt aangespoelde spullen, slaat ze op en zoekt de rechtmatige eigenaar.
Als hij die niet vindt, mag hij ze houden. De mooiste schatten koestert hij op zijn zolder.
Met hart voor de patiënt werkt Hanny Simens (60) al meer dan veertig jaar als verpleegkundige. Sinds 2008 doet ze dat bij het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. “Ik kijk naar de mens achter de patiënt.”
Sinds 2017 rijden de felgroene elektrische autootjes van stichting HeenenWeer in de Pijp en de Rivierenbuurt. Een vrijwilligersinitiatief voor en door buurtbewoners. Deze kleine taxi’s voor korte ritjes vergroten de wereld van mensen die slecht ter been zijn. https://www.parool.nl/a-bc0e8c20
